جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

نیست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1210

غزل 1210 ام از 6329 غزلیات

خانه / جلال الدین محمد مولوی(مولانا) / دیوان شمس جلال الدین محمد مولوی(مولانا) / غزلیات در دیوان شمس / غزل شماره 1210

1 نیست در آخرزمان فریادرس جز صلاح الدین صلاح الدین و بس

2 گر ز سر سر او دانسته‌ای دم فروکش تا نداند هیچ کس

3 سینه عاشق یکی آبیست خوش جان‌ها بر آب او خاشاک و خس

4 چون ببینی روی او را دم مزن کاندر آیینه زیان باشد نفس

5 از دل عاشق برآید آفتاب نور گیرد عالمی از پیش و پس

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

شعر شعر کهن غزل جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

1 زید را اکنون نیابی کو گریخت جست از صف نعال و نعل ریخت

2 تو که باشی زید هم خود را نیافت همچو اختر که برو خورشید تافت

1 لعل لبش داد کنون مر مرا آنچ تو را لعل کند مر مرا

2 گلبن خندان به دل و جان بگفت برگ منت هست به گلشن برآ

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

شاعر شعر نیست در آخرزمان فریادرس جلال الدین محمد مولوی(مولانا) می باشد.

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر نیست در آخرزمان فریادرس غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

6329 / 1210

شعرقبلی