صبح است ساقیا قدحی پرشراب از حافظ شیرازی غزل 396

1 صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

2 زان پیشتر که عالم فانی شود خراب ما را ز جام باده گلگون خراب کن

3 خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن

4 روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند زنهار کاسه سر ما پرشراب کن

5 ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم با ما به جام باده صافی خطاب کن

6 کار صواب باده پرستیست حافظا برخیز و عزم جزم به کار صواب کن