صبح است و از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 28

1 گفتم میان گشائی، گفتا که هیچ نایم زد دست بر کمربند، بگسست او پرنداخ

1 تا پای نهند بر سر حران با کون فراخ گنده و ژنده

1 فغان ز دست ستمهای گنبد دوار فغان ز سفلی و علوی و ثابت و سیار

2 چه اعتبار بر این اختران نامعلوم چه اعتماد بر این روزگار ناهموار