مرا حالی است با جانان که جانم درنمی‌گنجد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 مرا حالی است با جانان که جانم درنمی‌گنجد چه سودایی‌ست عشق او که در هر سر نمی‌گنجد
2 خرابات است و ما سرمست و ساقی جام می بر دست در این خلوت‌سرای دل به جز دلبر نمی‌گنجد
3 چو غوغایی‌ست دردا و که در هر دل نمی‌باشد چه سودایی‌ست عشق او که در هر سر نمی‌گنجد
4 دلم عود است و آتش عشق و سینه مجمر سوزان ز شوق سوختن عودم در این مجمر نمی‌گنجد
5 چه حرف است اینکه می‌خوانم که در کاغذ نمی‌یابم چه علم است اینکه می‌دانم که در دفتر نمی‌گنجد
6 برو ای عقل سرگردان گران‌جانی مکن با ما سبک‌روحان همه جمع و گران‌جان درنمی‌گنجد
7 ندیم مجلس شاهم حریف نعمت اللهم لب ساغر همی‌بوسم سخن دیگر نمی‌گنجد
ادامه توضیحات شاعر