1 مرا در سر هوای نازنینی ست کز او تاراج شد هر جا که دینی ست

2 نخواهد رفت مهرش از دل من اگر چه با منش هر لحظه کینی ست

3 پریشان حالت است از یاد زلفش به گیتی هر کجا خلوت نشینی ست

4 هجوم جان مشتاقان بر آن لب چو غوغای مگس بر انگبینی ست

5 تنم چون خاک شد، رنجه مکن پای ترا هم زیر پا آخر زمینی ست

6 بهار من تویی، زانم چه سود است که در عالم گلی یا یاسمینی ست

7 دل از پیشت سلامت چون توان برد که در هر گوشه چشمت کمینی ست

8 مجو آخر تو هشیاری ز خسرو که عشق و عقل را دیرینه کینی ست