منم و گوشه‌ای و سودایی از عطار نیشابوری غزل 842

1 منم و گوشه‌ای و سودایی تن من جایی و دلم جایی

2 هر زمانم به عالمی میلی هر دمم سوی شیوه‌ای رایی

3 مانده در انقلاب چون گردون گاه شیبی و گاه بالایی

4 ساکن گوشهٔ جهان ز جهان همچو من نیست هیچ تنهایی

5 ای عجب گرچه مانده‌ام تنها مانده‌ام در میان غوغایی

6 رهزن من بسی شدند که من راه گم کرده‌ام به صحرایی

7 کارم اکنون ز دست من بگذشت که در افتاده‌ام به دریایی

8 نیست غرقه شدن درین دریا کار هر نازکی و رعنایی

9 من سرگشته عمر خام طمع می‌پزم بر کناره سودایی

10 مانده امروز با دلی پر خون منتظر بر امید فردایی

11 الغیاث الغیاث زانکه ندید کس چو عطار هیچ شیدایی