1 مثل ذره روزن همگان گشته هوایی که تو خورشیدشمایل به سر بام برآیی

2 همه ذرات پریشان ز تو کالیوه و شادان همه دستک زن و گویان که تو در خانه مایی

3 همه در نور نهفته همه در لطف تو خفته غلط انداز بگفته که خدایا تو کجایی

4 همه همخوابه رحمت همه پرورده نعمت همه شه زاده دولت شده در لبس گدایی

5 چو من این وصل بدیدم همه آفاق دویدم طلبیدم نشنیدم که چه بد نام جدایی

6 مگر این نام نقیبی بود از رشک رقیبی چه رقیبی چه نقیبی همه مکر است و دغایی

7 بجز از روح بقایی به جز از خوب لقایی مده از جهل گوایی هله تا ژاژ نخایی