1 شب گذشته ست و اول سحر است بانگ بلبل به می نویدگر است

2 وقت او خوش که در چنین وقتی باده بر دست و نازنین به بر است

3 کشتی باده نه به کف، باری عمر ازینسان رود چو بر گذر است

4 چند گویی که مست و بی خبری هر که او مست نیست بی خبر است

5 صرفه خشک زاهدان را باد هر چه ما راست در شراب تر است

6 ساقیا، غوطه ده مرا در می که می آشام شعله در جگر است

7 گر چه بد مستی است عیب حریف کندن ریش محتسب هنر است

8 گر به میخانه مفسدان شراب پادشاهند، بنده خاک در است

9 خسروا، چند از گنه ترسی رو که عفو خدای معتبر است