جانست که در بدن از شاه نعمت‌الله ولی غزل 305

1 جانست که در بدن روانست عالم بدن است و عشق جانست

2 تن زنده به جان و جان به جانان دریاب که قول عاشقانست

3 با صورت و معنئی که او راست چه جای معانی و بیانست

4 عشقست که عاشقان و معشوق عشق ار داری همین همانست

5 خورشید به ماه رو نموده هر ذره که بینی آن چنانست

6 در آینهٔ وجود عالم آن نور به چشم ما عیانست

7 سید شاه است و بنده بنده او سید پادشه نشانست