زلف شستش که به هر مو از امیرخسرو دهلوی غزل 238

1 زلف شستش که به هر مو دل دیگر بسته ست بر دل من همه درهای خرد در بسته ست

2 مژه ها آخته چشمش، به چه سان زنده رهم من ازان ترک که صد دشنه و خنجر بسته ست

3 ابلهی باشد بیم سر و لاف باری با سواری که به فتراک بسی سر بسته ست

4 زیب اگر آنست که بر قامت او دیدم، باغ تهمتی بیهده بر سرو و صنوبر بسته ست

5 روزی آن نرگس پر خواب به رویم بگشاد مردمی نیست که بر غمزدگان در بسته ست

6 مرد حاجی به بیابان و خبر کی دارد کعبه زان نامه که بر پای کبوتر بسته ست