1 هندوی آن کاکل ترکانه می‌باید شدن یا چو هندو بندهٔ ترکان نمی‌باید شدن

2 ماه بزم افروز و عالم سوز من چون حاضرست پیش شمع عارضش پروانه می‌باید شدن

3 تا مگر گنجی بدست آید ترا عمری دراز معتکف در کنج هر ویرانه می‌باید شدن

4 ملک جانرا منزل جانانه می‌باید شناخت وانگه از جان طالب جانانه می‌باید شدن

5 از سر افسانه و افسون همی باید گذشت یا به عشقش در جهان افسانه می‌باید شدن

6 تا شود بتخانه از روی حقیقت کعبه‌ات با هوای کعبه در بتخانه می‌باید شدن

7 هر چه می‌بینی برون از دانه و دام تو نیست فارغ از دام و بری از دانه می‌باید شدن

8 بابت پیمان شکن پیمانه نوش و غم مخور زانکه شادی خوردهٔ پیمانه می‌باید شدن

9 گفتم ار شکرانه می‌خواهی به جان استاده‌ام گفت خواجو از پی شکرانه می‌باید شدن