خوش خلعتی ست جسم، ولی از امیرخسرو دهلوی غزل 284

1 خوش خلعتی ست جسم، ولی استوار نیست خوش حالتی ست عمر ولی پایدار نیست

2 خوش منزلی ست عرصه روی زمین، دریغ کانجا مجال عیش و مقام قرار نیست

3 هر چند بهترین صور شکل آدمی ست لیکن همه چو سرو قد گلعذار نیست

4 دل در جهان مبند که کس را ازین عروس جز آب دیده خون جگر در کنار نیست

5 مردی که در شمار بود این زمان کجاست؟ کو را درین زمانه غم بیشمار نیست

6 غره مشو ز جاه مجازی به اعتبار کاین جاه را به نزد خدا اعتبار نیست

7 زنهار اختیار مکن بهر منزلی کانجا به دست هیچ کسی اختیار نیست