این خوشست و آن خوشست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 254

1 این خوشست و آن خوشست و این و آن با هم خوشست جان جانان خوش نشسته نزد ما بی غم خوشست

2 این همه جام مرصع پر ز می داریم ما با حریف سرخوش و با ساقی همدم خوشست

3 عقل مخمور است و نامحرم چه داند راز ما گفتن اسرار ما با عاشق محرم خوشست

4 خوش بود گر پادشاهی می خورد از جام جم زانکه میگویند جام پادشه با جم خوشست

5 گرچه دل ریشیم مرهم را نمی خواهیم ما زخم تیغ عشق او داریم و بی مرهم خوش است

6 چشم مست او نظر فرمود سوی کاینات این چنین نور خوشی در دیدهٔ عالم خوش است

7 مجلس عشقست و سید مست و رندان در حضور جنت فردوس ما با صحبت آدم خوش است