به پنج روزه حیاتست اعتبار از واعظ قزوینی غزل 435

1 به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط نه یک غلط دو غلط، بلکه صد هزار غلط!

2 گذشت آنکه شکفتی دل از بهار و خزان بود دگر طمع آن ز روزگار غلط!

3 طلب مکن ز جوانان کمال پیران را که هست خواستن میوه از بهار غلط!

4 بدست باز فراغ و، بدشت صید عمل بود گذشتن ازین دشت، بی شکار غلط!

5 رسید سیل علایق عنان گسسته و، هست متاع دل نکشیدن به یک کنار غلط!

6 بود معارضه با ما به یک دو مصرع پوچ چو تاختن به صف از طفل نی سوار غلط!

7 زباغ عمر گل بندگی بچین واعظ نشستن است دگر دست در نگار غلط