سحر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2848

1 سحر است خیز ساقی بکن آنچ خوی داری سر خنب برگشای و برسان شراب ناری

2 چه شود اگر ز عیسی دو سه مرده زنده گردد خوش و شیرگیر گردد ز کفت دو سه خماری

3 قدح چو آفتابت چو به دور اندرآید برهد جهان تیره ز شب و ز شب شماری

4 ز شراب چون عقیقت شکفد گل حقیقت که حیات مرغ زاری و بهار مرغزاری

5 بدهیم جان شیرین به شراب خسروانی چو سر خمار ما را به کف کرم بخاری

6 که ز فکرت دقیقه خللی است در شقیقه تو روان کن آب درمان بگشا ره مجاری

7 همه آتشی تو مطلق بر ما شد این محقق که هزار دیگ سر را به تفی به جوش آری

8 همه مطربان خروشان همه از تو گشته جوشان همه رخت خود فروشان خوششان همی‌فشاری