روشن است از نور رویش از شاه نعمت‌الله ولی غزل 28

1 روشن است از نور رویش دیدهٔ بینای ما خلوت میخانهٔ عشق است دایم جای ما

2 آفتابی در ازل خوش سایه ای برما فکند تا ابد روشن بُود این روی مه سیمای ما

3 ذوق ما داری بیا با ما در این دریا در آ تا به عین ما نصیبی یابی از دریای ما

4 در سر ما عشق زلفش دیگ سودا می پزد بس سری در سر رود گر این بود سودای ما

5 از لطیفی آن یکی با هر یکی یکتا شده جان فدای لطف آن یکتای بی همتای ما

6 بلبل مستیم و درگلشن نوائی می زنیم رونقی دیگر گرفت این گلشن غوغای ما

7 مجلس عشقست و رندان مست و سید در حضور روضهٔ رضوان بود این جنت المأوای ما