سالی است که پای در گلی نیست مرا از اثیر اخسیکتی رباعی 2

1 زهی جناب تو والا مکان نعمت والا ز روی همت عالی فلک نشیب و تو بالا

2 ملوک را همه روزه بدرگه تو تنزه فتوح را همه ساله به حضرت تو توّلا

1 همچو بالای تو سروی به چمن می‌نرسد در خور لعل تو دُری ز عدن می‌نرسد

2 چه کنم قصه هجران به که گویم که مرا یک زبان است و ز افغان به دهن می‌نرسد

1 میان در بست اقبال آگهی را قدوم موکب توران شهی را

2 جهان صدری که پیش آستانش فلک خم داد بالای سهی را