عمریست تا به راه غمت رو از حافظ شیرازی غزل 365

1 عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم روی و ریای خلق به یک سو نهاده‌ایم

2 طاق و رواق مدرسه و قال و قیل علم در راه جام و ساقی مه رو نهاده‌ایم

3 هم جان بدان دو نرگس جادو سپرده‌ایم هم دل بدان دو سنبل هندو نهاده‌ایم

4 عمری گذشت تا به امید اشارتی چشمی بدان دو گوشه ابرو نهاده‌ایم

5 ما ملک عافیت نه به لشکر گرفته‌ایم ما تخت سلطنت نه به بازو نهاده‌ایم

6 تا سحر چشم یار چه بازی کند که باز بنیاد بر کرشمه جادو نهاده‌ایم

7 بی زلف سرکشش سر سودایی از ملال همچون بنفشه بر سر زانو نهاده‌ایم

8 در گوشه امید چو نظارگان ماه چشم طلب بر آن خم ابرو نهاده‌ایم

9 گفتی که حافظا دل سرگشته‌ات کجاست در حلقه‌های آن خم گیسو نهاده‌ایم