خراباتی است پر رندان از عطار نیشابوری غزل 96

1 خراباتی است پر رندان سرمست ز سر مستی همه نه نیست و نه هست

2 فرو رفته همه در آب تاریک برآورده همه در کافری دست

3 همه فارغ ز امروز و ز فردا همه آزاد از هشیار و از مست

4 مگر افتاد پیر ما بر آن قوم مرقع چاک زد زنار در بست

5 یقینش گشت کار و بی گمان شد درستش گشت فقر و توبه بشکست

6 سیاهیی که در هر دو جهان بود فرود آمد به جان او و بنشست

7 نقاب جان او شد آن سیاهی سیاهی آمد و در کفر پیوست

8 چو آب خضر در تاریکی افتاد کنون هم او ز خلق و خلق ازو رست

9 دل عطار خون گشت و حق اوست که تیری آنچنان ناگه ازو جست