مایه عزت، ز مردم روی پنهان از واعظ قزوینی غزل 161

1 مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن است از نظر خود را نهفتن، جسم را جان کردن است

2 سالک راه خدا بودن، باین طول امل همرهی در راه با غول بیابان کردن است

3 در کتاب گل، بآب زر نوشتست این حدیث سیم وزر اندوختن بهر پریشان کردن است

4 داشتن سوز محبت را نهان در استخوان در نیستان آتش سوزنده پنهان کردن است

5 ناله را با این ضعیفی در دلت کردن اثر با کمان سست، تیر از پیل پران کردن است

6 نیست در تعریف خود، جز قیمت خود کاستن خودفروشی سر بسر از مایه نقصان کردن است

7 نان خود را داشتن واعظ ز محتاجان دریغ همچو ایشان خویش را محتاج یک نان کردن است