عمری‌ست کز عشق بتان این از اهلی شیرازی غزل 1019

1 عمری‌ست کز عشق بتان این شور و مستی می‌کنم پیرانه‌سر با کودکان صورت‌پرستی می‌کنم

2 جان طایر عشرست و من با دانه خالی خوشم او سوی بالا می‌رود من میل پستی می‌کنم

3 همچون نسیم آسوده دل بودم به باغ نیستی اکنون به سر این خاک غم از دست هستی می‌کنم

4 من در پی آغوش او، او خود نگنجد در جهان این تنگ‌چشمی بین که من با تنگدستی می‌کنم

5 اهلی به وصف گل‌رخان حسن ادب خاموشی است من مرغ خاموشم ولی گه‌گاه مستی می‌کنم