می‌خرامد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 754

1 می‌خرامد آفتاب خوبرویان ره کنید روی‌ها را از جمال خوب او چون مه کنید

2 مردگان کهنه را رویش دو صد جان می‌دهد عاشقان رفته را از روی او آگه کنید

3 از کف آن هر دو ساقی چشم او و لعل او هر زمانی می خورید و هر زمانی خه کنید

4 جانب صحرای رویش طرفه چاهی گفته‌اند قصد آن صحرا کنید و نیت آن چه کنید

5 نک نشان روشنی در خیمه‌ها تابان شدست گوش اسبان را به سوی خیمه و خرگه کنید

6 آستان خرگهش شد کهربای عاشقان عاشقان لاغر تن خود را چو برگ که کنید

7 در خمار چشم مستش چشم‌ها روشن کنید وز برای چشم بد را ناله و آوه کنید

8 شاه جان‌ها شمس تبریزیست و این دم آن اوست رخ بدو آرید و خود را جمله مات شه کنید