آن رفت که میل دل من سوی از خواجوی کرمانی غزل 409

1 آن رفت که میل دل من سوی شما بود شب تا بسحر خوابگهم کوی شما بود

2 آن رفت که پیوسته‌ام از روی عبادت محراب روان گوشهٔ ابروی شما بود

3 آن رفت که شمع دل من در شب حیرت در سوز و گداز از هوس روی شما بود

4 آن رفت که از نکهت انفاس بهاران مقصود من سوخته دل بوی شما بود

5 آن رفت که در تیره شب از غایت سودا دلبند من خسته جگر موی شما بود

6 آن رفت که هر دم که ز بابل ز دمی لاف چشمم همه بر غمزهٔ جادوی شما بود

7 آن رفت که مرغ دل پر آتش خواجو پروانهٔ شمع رخ دلجوی شما بود