این سعادت بین که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 665

1 این سعادت بین که ما را رو نمود حضرت بی چون نگویم چو نمود

2 روشن است آئینهٔ گیتی نما حسن روی او به ما نیکو نمود

3 در دو آئینه یکی پیدا شده بیشکی باشد یکی و دو نمود

4 آفتابی نیمشب بر ما بتافت نور او در چشم ما مه رو نمود

5 گه به ترکستان به ما بنمود ترک گه به هندستان به ما هندو نمود

6 در محیط بیکران افتاده ایم عین ما بر عین ما هر سود نمود

7 ما نظر از سید خود دیده ایم هم به نور دیدهٔ او او نمود