1 ای آنکه بود حسن دل افروز ترا شاه همه کرد بخت فیروز ترا
2 نام شب و روز عنبرست و کافور یعنی دو غلام شب و روز ترا
1 نور دو چشم کز برم بریده رفته است هیچ نمی رود زدل گرچه زدیده رفته است
2 پای بدامن کفن زان نکشد شهید عشق کز سر مستی جهان دست کشیده رفته است
1 گر کند ابر کرم میل تن خاکی ما چه تفاوت کند آلودگی و پاکی ما
2 ما بدیدار توای ساقی جان دلشادیم نه که از هستی جانست فرحناکی ما