بود و نابود در نمی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 599

1 بود و نابود در نمی گنجد مایه و سود در نمی گنجد

2 ای که گوئی مرا وجودی داد خوش بر وجود در نمی گنجد

3 آتش عشق عود دل را سوخت بعد ازاین عود در نمی گنجد

4 ساقی اینجا کجا و مطرب کو ساغر و رود در نمی گنجد

5 چندگوئی که خوش همی سوزم آتش و دود در نمی گنجد