1 مرا وقتی دلی آزاد بوده ست درونم بی غم و جان شاد بوده ست

2 نمک زد شوخی اندر جان و نو کرد جراحتها که در بنیاد بوده ست

3 چه خوش بوده ست عقل مصلحت جوی که چندی زین بلا آزاد بوده ست

4 نگارا، هیچ گاهی یاد داری کزین بیچارگانت یاد بوده ست

5 شب آمد، باد برد از جای خویشم که بوی زلف تو با باد بوده ست

6 به فریادت بخواندم دی و مردم که جانم همره فریاد بوده ست

7 جفا کش خسروا، گر دوست پیوست نصیب عاشقان بیداد بوده ست