مرا گلگشت معنی باشد از از واعظ قزوینی غزل 381

1 مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خوش‌تر که بعد از خامشی چیزی نباشد از سخن خوش‌تر

2 ز بس چون تب که دیده جامه گلگون تن زارم مرا از ذوق عریانی‌ست مردن بی‌کفن خوش‌تر

3 دل غمناکم، از بس می‌کند از بی‌غمان نفرت به چشمم شام غربت آید از صبح وطن خوش‌تر

4 تن پوسیده‌ای داریم نذر کاهش دردش اگر افتد قبول او، بود از جان من خوش‌تر

5 بود بر جسم زار واعظ از صد خلعت زیبا ز لطف او به خود بالیدنی یک پیرهن خوش‌تر