سهل است نقد دین و دل گر از اهلی شیرازی غزل 1222

1 سهل است نقد دین و دل گر صرف شد در کوی تو زان‌ها که گوید جان من جان‌ها فدای روی تو

2 در بت‌پرستی کافرم در عشقبازی کج‌نظر گر قبله جانم بود غیر از خم ابروی تو

3 ای نوغزال مشکبو جانم ز بویت تازه شد گر زنده اند از جان کسان من زنده ام از بوی تو

4 هرچند از من میرمد آن آهوی چشم سیه دزدیده می بیند مرا ای من سگ آهوی تو

5 خلقی ز حسرت مینهد سر بر سر زانوی خود یارب که باشد کو نهد سر بر سر زانوی تو

6 ای آفتاب عاشقان باشد که باری بنگرم شخص نزار خویشرا چون ماه نو پهلوی تو

7 اهلی که از عکس رخت روشن بود آیینه اش نقشی نبندد در دلش جز صورت دلجوی تو

8 به مجلسی که تو با گلرخان قدح نوشی هزار نرگس مستت خونفشان از تو

9 بتر ز قصه مجنون حکایت لیلی است که شد فسانه بصد گونه داستان از تو