میکند گرمی بما هر بیوفائی از واعظ قزوینی غزل 544

1 میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو میبرد ره خانه ام را، هر بلایی غیر تو

2 زین شکفته روی تر بر خور بما، ای شام غم ما درین غربت نداریم آشنایی غیر تو

3 برگ عیشی ساز کن، ای عشق از داغ جنون خانه دل را نباشد کدخدایی غیر تو

4 یا شمشاد تو ام دارد درین پیری بپای این قد خم گشته را، نبود عصایی غیر تو

5 خاطرم دامان پر گل گشته از یاد رخت عاشقان را، نیست باغ دلگشایی غیر تو

6 تا بکی خاموش بنشینی ز غم، واعظ، بنال این چمن را نیست مرغ خوش نوایی غیر تو