در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 62

1 در خبر آمد که خال مؤمنان خفته بد در قصر بر بستر ستان

2 قصر را از اندرون در بسته بود کز زیارتهای مردم خسته بود

3 ناگهان مردی ورا بیدار کرد چشم چون بگشاد پنهان گشت مرد

4 گفت اندر قصر کس را ره نبود کیست کین گستاخی و جرات نمود

5 گرد برگشت و طلب کرد آن زمان تا بیاید زان نهان گشته نشان

6 او پس در مدبری را دید کو در پس پرده نهان می‌کرد رو

7 گفت هی تو کیستی نام تو چیست گفت نامم فاش ابلیس شقیست

8 گفت بیدارم چرا کردی بجد راست گو با من مگو بر عکس و ضد