بجای آب حیاتم شکر لبی دادند از اهلی شیرازی غزل 448

1 بجای آب حیاتم شکر لبی دادند حیات خضر بهر کس ز مشربی دادند

2 ز بت پرستی ام ای شیخ خود پرست مرنج مرا چنانکه تویی نیز مذهبی دادند

3 هدایت است نه کسبی رموز عشق ارنه هر آنکه هست دو روزش بمکتبی دادند

4 تو نیز عاشقی ای مدعی ولی فرق است بسوختند مرا گر ترا تبی دادند

5 همان چراغ محبت که اهل دل را بود بدست اهلی بد روز یک شبی دادند