درج یاقوت درفشان کردی از عطار نیشابوری غزل 760

1 درج یاقوت درفشان کردی دیو بودی و قصد جان کردی

2 شکری خواستم از لعل لبت هر دو لب را شکرستان کردی

3 گفتم این لحظه یافتم شکری روی از آستین نهان کردی

4 وا گرفتی ز بیدلی شکری با چنین لب چرا چنان کردی

5 از سبک روحی تو این نسزد گر تو بر خشم سر گران کردی

6 عشوه دادی مرا در اول کار دلم از وصل شادمان کردی

7 آخر کار چون ز دست شدم چشمم از هجر خون‌فشان کردی

8 ریختی تیر غمزه بر رویم تا مرا پشت چون کمان کردی

9 چون دلم پیش خود هدف دیدی دل من بد بتر از آن کردی

10 آن چه کردی ز جور با عطار شیوهٔ دور آسمان کردی