زیاده فیض توان از شکستگان از واعظ قزوینی غزل 514

1 زیاده فیض توان از شکستگان بردن که عطر گل شود افزون بوقت پژمردن

2 بود بخانه تاریک با چراغ شدن ز فیض بندگی دوست، زنده دل مردن

3 شکستگی است، نشان درستی ایمان دیانتی نبود چون بخویش نسپردن

4 دل از فشارش غم، به برون دهد معنی بعین ریزش اشکست چشم افشردن

5 اگر حیات چنین مرده مرده زیستن است؟ برای آمدن مرگ، میتوان مردن!

6 همین بسست ز الوان نعمتت واعظ که نان خویش توانی بخون دل خوردن