در حسرت تو مردن ما از حیات از اهلی شیرازی غزل 1263

1 در حسرت تو مردن ما از حیات به بی التفاتیت ز هزار التفات به

2 صد جان فدای باده عشقت که این شراب هرچند آتش است ز آب حیات به

3 کی نیشکر چو قد تو شیرین شمایل است کاین نخل میدهد رطبی از نبات به

4 بازی خورد فرشته از آنرخ چه جای عقل ایشاه حسن، عقل درین عرصه مات به

5 اهلی کسیکه عاشق و مست است و پاکباز انصاف اگر بود ز ملک در صفات به

6 جان همه لطف تو اهلی سگ تو چاره او کن از الطاف که بیچاره شده