در دو عالم یکست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1363

1 در دو عالم یکست مثلش کو کی بود مثل چون نباشد دو

2 به وجود او یکی است تا دانی این دوئی از چه خاست از من و تو

3 به ظهور آن یکی هزار نمود می نماید هزار اما کو

4 گنج و گنجینه و طلسمی تو هر چه خواهی ز خویشتن می جو

5 میل با عاقل دو رو چه کنی باش با عاشقان او یک رو

6 غیر اونیست ور تو گوئی هست نبود هیچ هستئی بی او

7 نعمت الله یکی است در عالم ور تو گوئی که دو برد می گو