در ازل مهر تو با جان رقم از خیالی بخارایی غزل 167

1 در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد دل آشفته ز سودای خطت دم می زد

2 وقت ما را که تمنّای رخت خوش می داشت باز سودای سر زلف تو برهم می زد

3 تا عَلَم برکشد از عالم جان فتنهٔ عشق سروِ قدّت علَم فتنه به عالم می زد

4 پیش از آن روز که جان دم زند از شهر وجود خویشتن را سپه عشق برآدم می زد

5 هندویِ زلف تو دیشب ز خیالی به ستم دل همی برد به صد شعبده و خم می زد