در کوی خرابات کسی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 153

1 در کوی خرابات کسی را که مقام است در دنیی و در آخرتش جاه تمام است

2 ما توبه شکستیم در این قول درستیم با ساغر می عهد که بستیم مدام است

3 زان مجلس ما بزم ملوکانهٔ عشق است ساقی قدیم است و شرابی به قوام است

4 می نوش که در مذهب ما پاک و حلال است کاین می نه شرابست که گویند حرامست

5 گنجینهٔ ما مخزن اسرار الهی است هر گنج درین کنج که یابی به نظام است

6 در دور بگردید و نمائید به یاران رندی که بود چون من سرمست کدامست

7 بشنو سخن سید رندان خرابات کامروز درین دور خداوند کلام است