در ره حق، گام اول ترک هستی از واعظ قزوینی غزل 156

1 در ره حق، گام اول ترک هستی دادن است سوی او از خویش برگشتن براه افتادن است

2 فکر دنیا کرده ما را غافل از انجام خویش ورنه گریان طفل بهر مرگ وقت زادن است

3 رتبه افتادگی را، دیده ام از بس بلند پیش من برخاستن از جا، بچاه افتادن است

4 حق شناسان را بسامان رفتن راه عدم رفتن از دنیا و باری بر دلی ننهادن است

5 وانکردن دیده بر نقش و نگار این جهان پیش بینا در بروی فتنه ها نگشادن است

6 عمر، کردن در غم دنیای بیحاصل تلف واعظ آب زندگی را سر به صحرا دادن است