1 کوی ظفر اقبال تو بر بود ز هرکس المنته لله تعالی و تقدس

2 اثبات کرامات تو را حجت ظاهر آنرا که دل و دیده بیناست همین بس

1 در تتق ابر شد، باز رخ آفتاب همچو بناگوش یار در خم زلف بتاب

2 مهر سیه پیرهن ابر سپید پریش هندوی کافور موی ترک معنبر نقاب

1 چون شب بآفتاب رخ شاه داد جان یک رنگ شد قبای گهر بفت آسمان

2 آئینه دار صبح برآمد به صیقلی تا رنگ شام، پنبه گرفت از دل جهان