صبح دم زد ساقیا هین الصبوح از عطار نیشابوری غزل 147

1 صبح دم زد ساقیا هین الصبوح خفتگان را در قدح کن قوت روح

2 در قدح ریز آب خضر از جام جم باز نتوان گشت ازین در بی فتوح

3 توبه بشکن تا درست آیی ز کار چند گویی توبه‌ای دارم نصوح

4 مطربا قولی بگو از راهوی راه راه راهوی است اندر صبوح

5 دل ز مستی قول کس می‌نشنود زانکه بشنوده است قول بوالفتوح

6 چون سرانجام تو طوفان بلاست عمر تو چه یک نفس چه عمر نوح

7 گر ز عطار این سخن می‌نشنوی بشنو از مرغ سحر صور صلوح