صبح چون از روی مشرق از امیرخسرو دهلوی غزل 779

1 صبح چون از روی مشرق رو نمود صحن مینا روضه مینو نمود

2 گیسوی شب شد سفید و آفتاب نور شیبش از ته گیسو نمود

3 هندوی شب مرد و خورشید آتشی از برای سوز آن هندو نمود

4 سوی ساقی مدت تاریک هجر بس اشارت کز خم ابرو نمود

5 چشمه خورشید را در ته نشاند عکس ساقی کز رخ ماهو نمود

6 ماه شبرو را چو گردون سلخ کرد استخوانش در ته پهلو نمود

7 بنده خسرو دل به ساقی عرضه کرد درد دل را پیش جان دارو نمود