در آینهٔ عالم تمثال از شاه نعمت‌الله ولی غزل 335

1 در آینهٔ عالم تمثال صفات اوست از روی مسمی بین آن اسم که ذات اوست

2 سِری که تو را گفتم با عقل مگو ای دل این راز درون ما بیرون ز جهات اوست

3 دیریست پر از صورت ترسا بچه ای در وی هر نقش که می بینی معنی منات اوست

4 این مجلس رندان است ما عاشق سرمستیم جامیست وجود ما باده ز صفات اوست

5 در دامن درد آویز گر طالب دریائی زیرا که دل مسکین این درد نجات اوست

6 گر کشته شوم در عشق از مرگ نیندیشم خود مردهٔ درد او زنده به حیات اوست

7 تکبیر فنا گفتن بر هر چه سوی الله است در مذهب این سید آغاز صلات اوست