در آینهٔ عالم تمثال از شاه نعمت‌الله ولی غزل 336

1 در آینهٔ عالم تمثال جمال اوست جمله به کمالش بین کاینها ز کمال اوست

2 در صورت و در معنی چندان که نظر کردیم حسنی که به ما بنمود نقشی ز خیال اوست

3 بزمیست ملوکانه در خلوت میخانه مخمور کجا گنجد اینجا چه مجال اوست

4 حکمی به نشان آل ، از حضرت او داریم هر حرف که می خوانیم توقیع مثال اوست

5 زاهد هوس ار دارد با جنت و با حوران ما را ز همه عالم مقصود وصال اوست

6 در مجلس ما بنشین تا ذوق خوشی یابی زیرا می جام ما از آب زلال اوست

7 این گفتهٔ مستانه از سید ما بشنو قولی و چه خوش قولی این سحر حلال اوست