در جان و دل بیک نگه آن شوخ از اهلی شیرازی غزل 757

1 در جان و دل بیک نگه آن شوخ راه کرد آنشوخ هرچه کرد هم از یک نگاه کرد

2 ای شاه حسن در دل ویران ز عشق تست گنجی که صدهزار گدا پادشاه کرد

3 من بی تو چون زنم دم خوش؟ کاتش غمت در سینه هر نفس که زدم دود آه کرد

4 جای فرشته نیست چه جای پری وشان در خلوت دلم که غمت تکیه گاه کرد

5 چند از خیال خط تو مشق جنون کنم سودا ببین که نامه عمرم سیاه کرد

6 کافر دلم بعشق دو زنارت ایصنم یکرنگ کفر گشت و خدا را گواه کرد

7 منت ز آفتاب نبرد از فرشته هم اهلی که سایه سگ این در پناه کرد