در نظر دایم گرآن زلف دو تا از واعظ قزوینی غزل 40

1 در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مرا ریزش اشک زمین سایی رسا باید مرا

2 بسکه هر عضوم ز ضعف تن به راهی میرود چون قفس از هر جهت چندین عصا باید مرا

3 هر سر مویی ازو دستیست دامنگیر چشم دیده یی از بهر هر عضوش جدا باید مرا

4 چشم بستن از دو عالم، دیده را بینش فزاست از غبار دیده خود توتیا باید مرا

5 آنچه من در راه او کردم، بسان گرد باد خلعت از خاک درش سر تا به پا باید مرا

6 گر تنم واعظ ز هجرش خرج کاهیدن شود روز وصلش جانی از بهر فدا باید مرا