در بیان استفتاح از عمان سامانی گنجینة الاسرار 35

1 بس فشرد از پنجه بیداد گردون، نای من بسته شد راه نفس بر منطق گویای من

2 گر هجوم اشک را مانع نبودی، آستین غرق خون کردی جهان را چشم خونپالای من

1 دو هفته ماه من ای لعبت بهشتی رو دگرچه شد که ز من کرده‌یی تهی پهلو

2 تو سرونازی و بر چشم منت باید جای که جای سروبسی خوشترست بر لب جو

1 بزرگ مایهٔ ایجاد قادر ازلی ز نور پاک جمال محمدست و علی

2 ز نور پاک جمال محمد و علی‌ست بزرگ مایه‌ی ایجاد قادر ازلی

1 به پرده بود جمال جمیل عزوجل به خویش خواست کند جلوه‌‌ای به صبح ازل

2 چو خواست آنکه جمال جمیل بنماید علی شد آینه، خیر الکلام قل و دل

1 زندگانی چیست دانی؟ جان منور داشتن بوستان معرفت را تازه و تر داشتن

2 عرش، فرش پایکوب تست، همت کن بلند تا کی از این خاکدان، بالین و بستر داشتن؟