در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2633

1 در خانه خود یافتم از شاه نشانی انگشتری لعل و کمر خاصه کانی

2 دوش آمده بوده‌ست و مرا خواب ببرده آن شاه دلارامم و آن محرم جانی

3 بشکسته دو صد کاسه و کوزه شه من دوش از عربده مستانه بدان شیوه که دانی

4 گویی که گزیده‌ست ز مستی رخ من بر کز شاه رخ من بر کاری است نهانی

5 امروز در این خانه همی‌بوی نگار است زین بوی به هر گوشه نگاری است عیانی

6 خون در تن من باده صرف است از این بوی هر موی ز من هندوی مست است شبانی

7 گوشی بنه و نعره مستانه شنو تو از قامت چون چنگ من الحان اغانی

8 هم آتش و هم باده و خرگاه چو نقد است پیران طریقت بپذیرند جوانی

9 در آینه شمس حق و دین شه تبریز هم صورت کل شهره و هم بحر معانی