در محبت جان اگر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 130

1 در محبت جان اگر بازی خوش است گر کنی بازی چنین بازی خوش است

2 یار کرمانی اگر چه خوش بود دلبر سر‌مست شیرازی خوش است

3 رند سرمستیم و با ساقی حریف با حریف خویش دمسازی خوش است

4 چند گردی تو به خود گرد جهان یک دمی با خویش‌ پردازی خوش است

5 ساز ما ار ذوق خوشتر می‌ دهد ساز ما را گر تو بنوازی خوش است

6 عشق چون سلطان به تخت دل نشست خانه را با عشق پردازی خوش است

7 سیم قلب تو ندارد رونقی سیم قلب خویش بگدازی خوش است

8 در طریق عاشقی چون عاشقان هر چه داری جمله دربازی خوش است

9 یک دمی با سید رندان بساز تا بدانی ذوق دمسازی خوش است