1 در هر چه نظر کردیم نقشی ز خیال اوست در آینهٔ عالم تمثال جمال اوست

2 گر آب حیات ماست در چشمهٔ حیوان است می نوش که نوشت باد ، کان عین زلال اوست

3 هر ذره که می بینی خورشید در او پیداست ناقص نبود حاشا کامل به کمال اوست

4 با ذات غنی او عالم همه درویشند سلطان و گدا یکسان ، جائی که جلال اوست

5 دل رفت سوی دریا ما در پی دل رفتیم از عقل مجو ما را بیرون ز خیال اوست

6 این مجلس رندان است ما عاشق سرمستیم مخمور نمی گنجد اینجا چه مجال اوست

7 گر ساقی سرمستان جامی دهدت بستان زیرا که می سید از کسب حلال اوست